27 mei 2006

Delen

Tijdens de rekenles wordt het handig rekenen weer eens belicht.
Iets wat je door vieren deelt hoeft niet meteen door vier gedeeld worden, waarom niet eerst door de helft?
Zoals een taart. Naargelang je meer bezoekers hebt, blijf je maar doordelen door twee (althans, als gast nummer 12 zich niet met een rotsmoes heeft afgemeld en je een oneven aantal overhoudt).
Terug naar de klas. Wout is ons rekenwonder. En nog voor ik het schema op het bord heb getekend heeft hij vaak de clou al te pakken, zo blijkt steeds uit zijn priemende vinger.
Ik ga die natuurlijk niet meteen weggeven. Voor Wout moet iets anders bedacht worden.
Ik zie hem naar het bord kijken, het te eenvoudige schema. Onze blikken kruisen elkaar even betekenisvol.
'Wil je straks na de uitleg kijken hoever jij komt met doordelen Wout?'
Jammer dat ik geen foto gemaakt heb van het resultaat. Ik gaf hem nog de tip niet te groot te schrijven, de bordruimte was niet onbeperkt en ik had alle vertrouwen in zijn kunnen. De cijfers waren nog nauwelijks leesbaar, zo klein priegelde hij zijn vondsten neer. Maar wel die vette komma met vijf cijfers erachter!
Bij ieder nieuw getal maakte Wout een ongecontroleerd sprongetje van puur genot. Juf pakte stiekem haar zakrekenmachine. Het zal toch niet waar zijn...