Leuk

"Lieve juf, zou je alsjeblieft even weg willen gaan en ons alleen kunnen laten?"
Zo stuurde ik mijn mentor vandaag naar huis. Hoogzwanger en bijna toe aan een mooi cadeau van de klas.
Zelfgemaakt natuurlijk! Met veel energie en inspiratie. Zo heb ik dat dan in mijn hoofd he..
Ik vertelde de kinderen dat we iets leuks gaan doen.
Dat we een boekwerkje gaan maken met een pasteltekening en een gedicht. Ik zag hun verrukte gezichtjes al helemaal voor me.
"Gedihicht? Het is toch geen taalles??"
Het verwende jong.
"Nee, dit is geen taalles - we maken samen iets voor de juf!"
"Jahee zeg." Het jong hing nu halverwege zijn stoel. Anderen keken hem vertwijfeld aan..meedoen met hem of met juf?
Dat is even slikken. Daar heb ik niet mijn ziel en zaligheid voor gegeven! Het idee is kant en klaar, jullie kinderen hoeven het alleen maar leuk te vinden. En toe, het is echt leuk!
Ha.
Foutje.
Als je zegt dat je iets leuks gaat doen, moet dat vooral niet op een les lijken. Chips, tv kijken, spelletje spelen. Dat is leuk.
Jahee zeg. Dan heeft zwangere juf nog geen cadeau!
En onder mijn iets gekrenkte maar nog altijd aanwezige bezieling hebben we geploeterd en getrokken, kom op we kunnen het! En plots was het ook echt daar. Een heus elfengedicht!
Daarna ging alles vanzelf. Sleutelen, nog es iets proberen. Mag ik er nog eentje maken? Drie, vier elfen - daar draaiden sommigen de hand niet meer voor om.
En bovendien, aan het eind van de les een flinke meerderheid met maar een vraag. "Aaaahh mag ik de mijne ook voorlezen?"
Ha.
Leuk he?