Lekker ding?

Vlijmscherpe stekels, vastgezet met ruim voldoende gel. Blouse ver open, daaronder een rozenkrans. In ieder geval veel ketting. Benen stevig uiteen voor een betere grip. Pittige kop en dito stemgebruik.
Ik denk er het mijne van. Alweer. Had ik nog geen 24 uur geleden niet een les geleerd?
Dat is waar. En dus roep ik een meer ontvankelijke stemming op. Ik ontspan een beetje.
"Ej psst, vriend! Kijk! Is leuk!" Vriend kijkt en knikt zoals een vriend knikt als ie net wakker is. Mompelt wat. "
"Ze gaat altijd meteen liggen als ik er ben. Ze is gek!"
Ik twijfel even. Oordeel weer oppoetsen?
Ik bekijk hem voor de zekerheid nog eens met kritische blik. Hij moet haar geweldig vinden, want zijn ogen schitteren.
Nog maar eens een foto aan zijn vriend laten zien. Zijn hand steekt door de enige open ruimte tussen ons metrogangers in, vlak onder mijn ogen. Het klopt wel wat ie zegt.
"Het is een lekker ding" lach ik hem toe.
"Ja he, we hebben haar nog maar pas."
Een klein lief jong hondensnuitje lacht me liggend op haar rug toe.
De jongen, hooguit een jaar of veertien, stopt zijn mobieltje trots in zijn jas.
Hoog tijd om weer eens voor de klas te staan en de gezellige werkelijkheid onder ogen zien.